Mijn start bij de Doragon DOJO voor Ashihara karate.

Vroeger werd ik heel erg veel gepest op school hierdoor zijn ik en mijn ouders opzoek gegaan naar iets waarmee ik me beter zou kunnen verweren, zodat ik sterker in mijn schoenen zou kunnen gaan staan. Ik was al bekend met Judo maar ook daar was de situatie niet veilig voor mij. Ik weet nog dat er binnen de sporthal waar ik les had er nog een andere verdedeging sport was.

Ik was geloof ik 13 jaar oud toen ik voor het eerst voeten zetten in de Doragon DOJO.

Ik was het enige jonge meisje in de groep. De overige 2 dames stelde me vrij snel gerust dat het een veilige plek was waar iedereen zich aan paste aan elkaar en elkaar grenzen werden gerespecteerd. (Deed je dit niet dan hoorde je dat direct van de sensei)

En zo begon ik als klein ielig bang blond meisje 3 koppen kleiner dan de rest en 1/4 zo breed. Al snel merkte ik dat alle mensen binnen de Dojo zich eerst netjes voorstelde en heel voorzichtig mij de fijne kneepjes van het vak hebben aangeleerd.

Al heel snel kroop ik uit mijn schulp en kon ik de ware ik laten zien. Dat meisje wat zich heel graag tegen al die pesters wilde verweren. Ik merkte op school ook dat de mensen me meer met rust begonnen te laten. Toen ik terug kwam van mijn 1e trainings kamp in Bonn. Met lessen van Sem Schild (iedereen kende hem op school) en het stuk dat ik 2 examens in 1 keer mocht doen gaf voldoende aanmoedigingen om mij met rust te moeten laten.

Samen met Shihan Marcel en. De andere karateka’s deden we ook veel zelf verdediging lessen bij beurzen in de regio.

Hier hebben we situaties met nep messen geoefend, wat doe je als je aangevallen word door een groter en sterker persoon. Waar kan je je veilig opstellen zodat je jezelf goed kan verdedigen. En hoe voorkom je een bezoekje aan het ziekenhuis.

Tijdens deze oefeningen moest ik als klein meisje de grootste karateka op de grond krijgen. Ik merkte dat we de eerste paar keer dat we dat deden de persoon tegenover mij mee hielp met de “vliegles” echter duurde het niet heel lang vordat er ook echt door hun gevlogen werd en was het de truc om mijn uit te dagen in mijn kunnen. Een spectacularie show neer zetten die zo echt mogelijk was. Wat dus ook wel zo echt mogelijk er uit moest zien.

Ik had hier echt de grootste lol in en ging dan ook graag mee. Ik weet dat er een keer klasgenootjes hebben gezien hoe ik daar bezig was.

De vraag of mijn sensei een keer les wilde geven op school was dan ook snel gesteld. Dat wilde Shihan Marcel wel. Ik mocht alles laten zien wat ik kon. En de jongens die nog een beetje peste waren er vrij snel mee gestopt die zagen wat ik kon en kozen eieren voor hun geld. 

Ik heb het in de periode van 4 à 5 jaar dat ik actief karate deed nooit echt hoeve gebruiken. Veel vriendinnen die ik nu heb weten niet eens dat ik het heb gedaan.

9 jaar geleden heb ik het echt voor het eerst nodig gehad. Ik werd aangevallen door mijn toenmalige vriend. Behalve incaseren en mijn hoofd beschermen kon ik helaas niets. Andere optie waren niet veilig genoeg. Ik ben toen hij in slaap is gevallen uit het huis gevlucht.  

Ik ben wel vaker door  iemand uitdaagde en die persoon wilde dan ook wel dingen proberen uit te halen. Gelukkig leerde we ook dat ik maar 1 klein ding hoefde te doen dat al afschrok. We kregen les in pijn prikkel punten om te gebruiken in dit soort vervelende situatie.  Heel onschuldig niet blijvend pijnlijk maar wel uiterst vervelend. En wat te doen als je echt niet terug kan vechten om er met zo min mogelijk kleer scheuren uit de situatie te kunnen komen waar je op dat moment onbedoelt in kwam.

 

Laatst heb ik het op een andere manier kunnen gebruiken. 

Een buurvouw werd helaas het slachtoffer van huiselijk geweld. Ik heb direct 112 gebeld. Ik kreeg gelijk te horen meneer is gevaarlijk ga zo ver mogelijk uit de buurt. Ik woon in een flat met gesloten deuren daarv heb je een speciale sleutel voor nodig. Ik heb met de agenten overlegd dat ik voor hun de deur open zou doen. Op het moment dat de agenten met meneer in gesprek wilde vluchte hij weg. De deur bleef haperen en ging niet open. Ik stond achter de trap en de dader stond met zijn rug naar mij toe.

Doordat we dit vaker hadden geoefend wist ik instictief dat ik veilig deze man naar de grond kon krijgen dat heb ik ook gedaan ik kon veilig fixeren voor zover nodig. De politie was 4 meter van mij vandaan. Ik werd opgedragen aan de kant te gaan want deze meneer was niet in staat tot normaal gedrag. Daarom is er ook een taser ingezet. En vervolgens zijn er nog 4 politie mensen voor deze ene meneer nodig geweest.

Ik ben dan ook niet in gevaar geweest en was ten alle tijden volkomen veilig. De politie bedankte mij voor mijn snelle handelen. 

De enige reden dat ik ingreep was echt omdat ik het zovaak heb kunnen oefenen en ik wist dat ik dit veilig kon doen.

ik heb zelf helaas aan de andere kant gestaan dat ik niets kon en nu kon ik eindelijk van me af bijten en mezelf verdedigen. Ik heb daarin eindelijk voor mezelf iets heel groots overwonnen.

Ik ben niet meer dat ielige meisje dat niet va zichzelf durft af te bijten. Ik ben niet meer dat meisje dat bang word van een enge situatie. Ik weet dat ik van me af kan bijten en dat ik veilig de zelf verdediging kan toepassen die ik bij de DOJO heb geleerd.  

Ik heb vrijwel direct Shihan Marcel een berichtje gestuurd en hem heel erg bedankt voor al die lessen zelf verdedeging. Eindelijk heb ik er iets goeds mee kunnen doen.

Uiteraard hoop je dat je het nooit nodig hebt. Het heeft mij geleerd situaties in te schatten, weg te lopen waar dat nodig is, nooit dingen op te zoeken en als je er per ongeluk toch in terecht komt. Ik weet hoe ik me er uit kan redden. Ik weet wat ik moet doen om veilig te blijven. Ik raad elke persoon die bang is zelf verdedegings lessen te volgen. Hopelijk heb ik het nu echt nooit meer nodig. Maar als dat wel zo is dan weet ik wat ik moet doen en dat het werkt.

Kleine kant noot ik ben ruim 15 jaar geleden gestopt met zelf verdedeging en karate. Het voelde alsof ik het gisteren nog deed. De technieken blijven altijd bij je.

Ik hoop dat dit een kleine aanmoediging is om zelf te kiezen voor eigen veiligheid. Dat gun ik echt iedereen die nu nog vaak te bang is.

Veel lieve groetjes

Marloes van Tuil